Om onze democratie te behouden en te versterken, is het van cruciaal belang dat we nu onmiddellijk en consequent fysiek ingrijpen, en stelselmatig optreden tegen geweld, vandalisme en het verstoren van de openbare orde. Dit geldt vooral wanneer deze daden worden gerechtvaardigd met een beroep op de vrijheid van meningsuiting of het demonstratierecht. Er moet sneller en krachtiger worden ingegrepen, bijvoorbeeld door middel van snelrecht. Bovendien is het essentieel dat het bevoegd gezag, samen met de leden van het kabinet, zich ondubbelzinnig uitspreekt tegen dit soort geweld en ordeverstoringen. Dit moet niet alleen in woorden gebeuren, maar ook door daadwerkelijk strafrechtelijk op te treden. Een koerswijziging is noodzakelijk, omdat onze democratie zich op de rand van het faillissement bevindt en daarmee een ernstige bedreiging vormt voor de samenleving, haar vrijheid en haar waardigheid.

Vrijheid is een groot goed. De vrijheid die we meer dan 80 jaar geleden hebben teruggewonnen, moeten we koesteren. In dankbaarheid herdenken we hen die het leven lieten voor onze vrijheid, zij streden voor onze vrijheid, lieten hun leven en werden soms op gruwelijke wijze vermoord. Door hen mogen wij in vrijheid onze vrijheid vieren. Wij hoeven gelukkig niet in een dictatuur te leven. Wij leven in een vrij land. Dat kan nog. Wij mogen in onze democratie, binnen de regels van de grondwet, denken, zeggen en uiten wat we willen. Maar dat vraagt ook een grote verantwoordelijkheid. Aan die vrijheid zit ook respect vast en die vrijheid is niet grenzeloos. Daarom moet er stringenter worden opgetreden tegen hen die de vrijheid misbruiken.

Vrijheid van meningsuiting hoort bij onze democratische vrijheid, maar het opdringen van je overtuiging soms te samen met gebruik van fysiek geweld of via openbare orde verstoring, hoort daar niet bij. Verstoren van herdenkingen, gooien van rookbommen, blokkeren van snelwegen, het slopen en bekladden van (openbare) gebouwen, geweld tegen de politie en ga zo maar door. Het gebeurt wekelijks onder de vlag van vrije meningsuiting en demonstratierecht. De rechten van onze democratie worden misbruikt om onze samenleving te ontwrichten. Het zijn geen vormen van vrije meningsuiting of demonstratierecht maar vormen van crimineelgedrag die tegen de vrijheid van grondrecht en democratie ingaan.

Er is sprake van verharding in de samenleving. Er vinden steeds vaker delicten plaats en de ernst ervan neemt toe. De leeftijd van de daders wordt steeds lager. Daarnaast zien we een toename van gezicht bedekkende kleding bij demonstraties, zodat deze personen bij incidenten moeilijk te identificeren zijn. Hoewel minister Uitermark van Binnenlandse Zaken via een kamerbrief al begin dit jaar aangaf mogelijkheden te zien om gezicht bedekkende kleding bij demonstraties te verbieden, zien we nog weinig actie van dit kabinet om dit daadwerkelijk toe te passen. Het koppelen van dit verbod aan de toelating van demonstraties is een snel te nemen maatregel die voorkomt dat raddraaiers onherkenbaar blijven wanneer vandalisme plaatsvindt of geweld wordt gebruikt.

Hoewel ons rechtssysteem verschillende vormen kent van "lik-op-stuk"-beleid en de huidige regering snel en effectief wil optreden tegen veelvoorkomende criminaliteit, zien we in de praktijk weinig resultaat. De arrestanten die tijdens de 4 mei-herdenking op de Dam werden gearresteerd, waren de volgende dag alweer op vrije voeten. Hetzelfde geldt voor de raddraaiers die de Nationale Viering van de Bevrijding in Wageningen op 5 mei jongstleden verstoorden. Onze democratie is gebaat bij het herstellen van de rechtsorde door gezicht bedekkende kleding bij demonstraties te verbieden en vormen van vandalisme, geweld en verstoring van de openbare orde de kop in te drukken door harder op te treden tegen deze overlastgevers.

We moeten sneller overgaan tot arrestaties en hen een voorbeeld stellen voor anderen, bijvoorbeeld door het toepassen van snelrecht, supersnelrecht, of het invoeren van 'AU' (Aanhouden en Uitreiken), waarbij arrestanten tijdens hun detentie meteen worden berecht en een straf opgelegd krijgen.

Je komt pas vrij wanneer je je straf hebt uitgezeten.

Onze democratie kent grenzen en die grenzen zijn meer dan bereikt waardoor we grenzen moeten stellen.